บทสัมภาษณ์ยาวของผู้กำกับ Makoto Kato จาก “Soon I Will Become You”: การตอบสนองที่ยอดเยี่ยมต่อความสำเร็จของเขาในฐานะผู้กำกับ

``Soon I Will Become You'' เป็นผลงานที่บรรยายรายละเอียดปลีกย่อยของอารมณ์ความรู้สึกของวัยรุ่นอย่างพิถีพิถัน ด้วยแนวคิดเรื่องความรักระหว่างเด็กผู้หญิง แม้แต่ในการออกอากาศแอนิเมชันตั้งแต่เดือนตุลาคมถึงธันวาคม 2018 ความแปลกใหม่ของผลงานก็ยังถูกถ่ายทอดออกมาเป็นวิดีโอ ดึงดูดผู้ชมด้วยความรู้สึกด้านการแสดงและภาพยนตร์คุณภาพสูง เมื่อเราถามผู้กำกับมาโกโตะ คาโตะ เกี่ยวกับความสวยงามทางวิชวลของภาพยนตร์เรื่องนี้ว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร เขาได้พูดคุยอย่างกระตือรือร้นเกี่ยวกับทุกสิ่งทุกอย่าง ตั้งแต่วิธีคิดเกี่ยวกับการกำกับไปจนถึงทฤษฎีการผลิตของเขาในฐานะผู้กำกับ

ทำให้เป็นผลงานของทั้งยูและโทโกะ

──ก่อนอื่นเลย ฉันอยากจะรู้ว่าทำไมผู้กำกับ Kato ถึงเลือกผลงานต้นฉบับนี้เป็นงานกำกับของเขา

KADOKAWA ผู้สร้างผลงาน ต้นฉบับ ได้ส่งผลงานต้นฉบับมาให้ฉันก่อน และมีคนถามว่ามีงานใดที่ฉันอยากจะกำกับหรือไม่ ผลงานทั้งหมดน่าดึงดูดใจ แต่ผลงานที่ดึงดูดสายตาผมโดยสัญชาตญาณคือ ``Soon I'll Become You'' เมื่อฉันอ่านเรื่องนี้ ฉันพบว่าถึงแม้คนที่ฉันตกหลุมรักจะเป็นผู้หญิงเพศเดียวกัน แต่เรื่องราวก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับความรักสากล โดยส่วนตัวแล้ว ฉันไม่คุ้นเคยกับแนวที่เรียกว่า "ยูริ" เลย แต่เมื่อสร้างผลงานวิดีโอ ฉันต้องการให้ผู้คนมีส่วนร่วมมากที่สุด รวมถึงแฟน ๆ ของผลงานต้นฉบับ เพื่อขยายแนวดังกล่าว ในเวลานั้นความเป็นสากลเป็นองค์ประกอบสำคัญ และฉันรู้สึกว่าสิ่งนี้มีอยู่ในงานต้นฉบับนี้

──คุณรู้สึกไหมว่างานนี้จะเป็นงานที่ท้าทายในฐานะผู้กำกับ?

Kato : มีบางคนที่ชอบผลงานต้นฉบับของ ``Soon I Will Be You'' เป็นงานยูริ ดังนั้นฉันจึงค่อนข้างกังวลเล็กน้อยที่จะทำมันในฐานะคนที่ไม่มีความรู้เกี่ยวกับยูริ แต่ในทางกลับกัน ถ้าฉันชอบยูริจริงๆ และเป็นคนประเภทที่พูดว่า ``ฉันรู้ดีที่สุด'' ฉันคิดว่างานนี้มุ่งเป้าไปที่ผู้ชมที่มีอคติและแคบลง ฉันคิดว่าการถอยออกมาหนึ่งก้าวและค้นหาว่าโลกทัศน์ของยูริเป็นอย่างไรในขณะที่วาดภาพอาจจะทำให้มันน่าสนใจยิ่งขึ้น

──คุณหมายถึงอะไรโดยการค้นหา?

คาโตะ : ในการสร้างสรรค์ผลงานชิ้นนี้ คุณนาคาทานิ (โนริ) ผู้เขียนผลงานต้นฉบับได้วางตัวละครที่อยู่รอบๆ ไว้เป็นตัวละครที่แต่ละคนมีข้อความถึงตัวละครหลัก เมื่อคุณคิดเช่นนั้น ไม่มีช่องว่างในองค์ประกอบภาพ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมคุณต้องเผชิญหน้ากับตัวละครแต่ละตัวและค้นหามากกว่าแก่นแท้ของครู ว่าทำไมตัวละครตัวนี้ถึงมีสีหน้า ท่าทาง และพูดประโยคแบบนี้ แน่นอนว่าตัวละครหลักอย่าง Koito Yu และ Nanami Touko มีการตั้งค่าตัวละครที่ไม่สามารถอธิบายได้ง่าย ๆ ดังนั้นฉันคิดว่ามันเป็นงานที่คุ้มค่าที่จะสำรวจ และเนื่องจากฉันชอบดูผลงานอนิเมะด้วย ฉันจึงรู้สึกกดดันเล็กน้อยหรือค่อนข้างกังวลและสงสัยว่าจะสามารถทำตามความคาดหวังได้หรือไม่ (ฮ่าๆ) อย่างไรก็ตาม เมื่อเราพบกันครั้งแรก ฉันหยุดทำสิ่งแปลก ๆ และประกาศว่า ``นี่คือสิ่งที่ฉันคิด'' และ ``ฉันคิดว่านี่จะเป็นอาวุธในการสร้างสรรค์ผลงาน ฉันจะสร้างสิ่งนี้ขึ้นมา'' ฉันจำได้ ทำอย่างนั้น โปรดิวเซอร์ยังกล่าวอีกว่า ``แค่บอกมันในแบบที่คุณต้องการ'' ฉันก็เลยคิดว่าถ้าคุณเห็นทัศนคติของฉันและสิ่งที่ฉันสร้างขึ้น คุณก็คงจะเข้าใจข้อความนั้น


──คุณสร้างโครงสร้างของทั้ง 13 ตอนร่วมกับคุณ (โทกิ) ฮานาดะ ผู้รับผิดชอบการเรียบเรียงซีรีส์ได้อย่างไร?

Kato: ในส่วนของการเรียบเรียง อันดับแรกผมเสนอแนวคิดว่าต้องการรวมส่วนนี้ของงานต้นฉบับด้วย หลังจากนั้นผมขอให้คุณฮานาดะทบทวนอีกครั้งและนำมารวมกันเป็นแผนการองค์ประกอบที่เหมาะสม สิ่งที่ฉันมุ่งเน้นในขณะนั้นคือจุดสิ้นสุดของมัน ถ้าคนที่อ่านเรื่องต้นฉบับจินตนาการว่ามันจะถูกสร้างเป็นอนิเมะ ฉันคิดว่าหลายๆ คนคงจะคิดว่ามันเป็นไปได้ที่จะสร้างละครสภานักเรียนให้จบได้ ถือเป็นไฮไลท์อย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม ฉันคิดว่าถ้าฉันไปไกลขนาดนั้น นี่จะกลายเป็นผลงานของโทโกะ นานามิเท่านั้น ฉันเห็นด้วยกับคุณฮานาดะว่าเรื่องนี้ต้องเป็นผลงานเกี่ยวกับคนสองคน คือยูและโทโกะ และถ้าเรารวมละครสภานักเรียนไว้ในซีซันเดียว เราก็จะละเว้นส่วนสำคัญของงานต้นฉบับไป นั่นก็ถือเป็นการสิ้นเปลืองเช่นกัน . ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจวาดมันอย่างถูกต้องตั้งแต่ต้น ฉันคิดว่านั่นเป็นคำตอบที่ถูกต้อง

── คุณนึกถึงอะไรเมื่อสร้างผลงานเกี่ยวกับ Yuu และ Touko?

เนื่องจากต้องเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ Katos ทั้งสอง เรื่องราวจึงเริ่มต้นด้วยการที่ Yuu พูดว่า ``ฉันไม่เข้าใจความรัก'' แต่เรื่องราวเป็นไปตามกระบวนการที่แสงสว่างในตัวเธอเติมเต็มเธอ ทีละขั้นตอน ตระหนักว่าฉันหวังว่าฉันจะวาดได้ มีจักรวาลอยู่ในตัวเธอ และหัวใจที่เธอคิดว่าว่างเปล่าก็เต็มไปด้วยแสงที่บินมาจากที่ไกลหลายปีแสง เป็นการอ้างอิงถึงฉากท้องฟ้าจำลองในตอนที่ 12 ที่ดวงดาวซ้อนทับกัน สำหรับโทโกะ มีหลายสิ่งที่เธอทำได้ในฤดูกาลเดียว นั่นคือการติดตามเงาน้องสาวของเธอ ฉันแน่ใจว่ามันไม่เคยหวั่นไหว ถึงกระนั้น ฉันก็ตระหนักได้ว่าสามารถพรรณนาเสียงร้องไห้ที่แท้จริงของโทโกะได้อย่างไร รู้สึกเหงาและกำลังมองหาใครสักคน


──คุณรู้สึกไหมว่ามันยากเพราะงานต้นฉบับมีความสมบูรณ์แบบในระดับสูง?

ผลงานการกำกับเรื่องแรก ของคาโตะ ``ศพของซากุระโกะซังถูกฝังอยู่ที่เท้าของเธอ'' (ต่อไปนี้จะเรียกว่า ``ซากุระโกะซัง'') สร้างจากนวนิยาย แต่คราวนี้มีพื้นฐานมาจากมังงะ และมิสเตอร์คาโตะ Nakatani วาดรูปเก่งมาก เขาเก่งมาก ดังนั้นตอนที่ฉันวาดสตอรี่บอร์ด มันจึงเป็นเรื่องยากสำหรับฉันที่จะดึงดูดเขาในแบบที่ดี (lol) แม้ว่าผลงานชิ้นนี้จะเป็นมังงะ แต่เลย์เอาต์และโฟลว์ของแผงนั้นมองเห็นได้ชัดเจนมาก ด้วยเหตุนี้จึงเป็นเรื่องง่ายที่จะตกหลุมพรางของการสร้างหน้าจอที่คล้ายกับพาเนล แต่ถ้าคุณแค่ติดตามภาพวาดต้นฉบับ การสร้างแอนิเมชั่นก็ไม่มีประโยชน์ แน่นอนว่า ขณะที่ฉันกำลังอ่าน ฉันเลือกส่วนที่ฉันคิดว่าผู้คนอยากเห็นแผงนี้ในแบบที่พวกเขาเป็น และในขณะที่เคารพ ฉันพยายามที่จะขยายออกไปในลักษณะที่ทำให้มันมากขึ้น ของอะนิเมะ ฉันรู้สึกว่าควรพยายามถ่ายทอดความรู้สึกที่มีอยู่ระหว่างเฟรมต่างๆ ของมังงะ ฉันจึงจำได้ว่าอ่านเรื่องต้นฉบับอย่างละเอียด เมื่อฉันสังเกตเห็นว่างานชิ้นเล็กๆ นี้อาจมีความหมายบางอย่าง ครูจึงพูดว่า ``คุณสังเกตเห็นสิ่งนั้นจริงๆ''

──เพื่อดูรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันเพิ่งพูด คุณใส่ใจอะไรเมื่ออ่านมัน?

Kato Ichiban เป็นเรื่องเกี่ยวกับบรรยากาศ แทนที่จะแสดงสีหน้าของตัวละครโดยตรง ฉันต้องการให้ผู้ชมสำรวจเพิ่มเติมจากภาพ ฉันต้องการขยายความเป็นไปได้ด้วยการแสดงออกเป็นรูปเป็นร่าง เช่น เมื่อตัวละครกำลังจะร้องไห้ ต้นไม้สั่นไหว เท้าข้างหนึ่งติดอยู่ในเงามืด หรือมือกระตุก ไม่เป็นไร แม้ว่านั่นจะไม่ใช่การตีความที่ฉันคิดขึ้นมาก็ตาม หากผู้ชมดูและคิดว่า ``บางทีตัวละครนี้อาจกำลังคิดอะไรแบบนี้อยู่?'' มันก็จะกลายเป็นผลงานของคนนั้น ดังนั้นบรรยากาศจึงมีความสำคัญมาก ฉันเริ่มสำรวจความเป็นไปได้ในการวาดแผงนี้ด้วยวิธีที่แตกต่างออกไป