เมื่อมองย้อนกลับไปในช่วงเวลาที่ฉันเกษียณ ทำให้ฉันตระหนักว่า ``ฉันอยากเป็น Satoshi Sakurai'' -- บทสัมภาษณ์ของ Satoshi Sakurai นักพากย์ชื่อดังที่ดำเนินกิจการมาในช่วงทศวรรษ 1990! [เสียงจากไอดอล ตอนที่ 5]

แง่มุมใดบ้างที่เกิดขึ้นเมื่อคุณคิดถึง ``การแสดงด้วยเสียง'' เป็นอาชีพ ในโปรเจ็กต์ต่อเนื่อง ``Voice Acting from Idols'' เรายินดีต้อนรับนักพากย์ที่เปลี่ยนจาก ``ไอดอล'' ในอุตสาหกรรมที่ได้รับความนิยมเดียวกัน แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในอาชีพที่แตกต่างกัน เพื่อดูลักษณะของ ``เสียง นักแสดง''

ในตอนที่ 5 โทโมะ ซากุไรจะปรากฏตัว เขาเคยปรากฏตัวในนิตยสารหลายฉบับในฐานะไอดอล แต่ถึงแม้หลังจากผันตัวมาเป็นนักพากย์แล้ว เขาก็เป็นหนึ่งในตำนานที่ครองราชย์ในกลุ่มชั้นนำในฐานะนักพากย์ไอดอล

Satoshi Sakurai ได้รับความสนใจเป็นครั้งแรกจากอนิเมะ ``Midnight Anime Lemon Angel'' ในขณะที่รับบทนำที่นั่น เขายังรับบทเป็นโทโมะในกลุ่มไอดอล ``Lemon Angel'' ซึ่งสร้างขึ้นจากผลงานดังกล่าว หลังจากที่วงถูกยุบ เธอเริ่มต้นอาชีพนักพากย์ และเลิกกับบทบาทของ Mylène Genus ใน Macross 7 และได้รับความนิยมในชื่อ Memi Haoka (Phantom Thief Saint Tail) ใน "Phantom Thief Saint Tail" และออกซีดีด้วย แม้ว่าจู่ๆ เธอจะประกาศลาออกในปี 2559 แต่เธอก็ประกาศคัมแบ็คในเดือนพฤษภาคมปีนี้

Satoshi Sakurai ที่สร้างชื่อให้กับตัวเองในฐานะนักพากย์ไอดอลในขณะที่ยังได้รับทักษะการแสดงผ่านประสบการณ์ที่สม่ำเสมอ พูดคุยเกี่ยวกับการแสดงด้วยเสียงพร้อมทั้งย้อนรอยผลงานในอดีตของเขา

แม้แต่ตอนนี้เมื่อถอดหน้ากากของซากุไร ซาโตชิออก เขาก็เขินอาย

--ฉันได้ยินมาว่าคุณเข้าสู่วงการบันเทิงหลังจากได้ดูละครเพลงเรื่อง Shonen-tai เมื่อสมัยเรียนมัธยมต้น คุณเคยสนใจวงการบันเทิงมาก่อนหรือไม่?

ซากุไร เลยทีเดียว ฉันเป็นเด็กที่ไม่สามารถแม้แต่จะยกมือในชั้นเรียนที่โรงเรียนได้เพราะว่าฉันกลัวการต้องอยู่ต่อหน้าผู้คนมาก หากครูจะชี้มาที่คุณ คุณควรจะหน้าแดง แต่ละครเพลงนั้นเปลี่ยนแปลงทุกอย่างในทันที

--ตกใจอะไรขนาดนั้น?

ซากุระอิ: ในตอนท้ายพวกเขาร้องเพลงเมดเลย์เพื่อแฟนๆ แต่แล้วคนดูที่นั่งเงียบๆ จนเมื่อสักครู่ก่อน จู่ๆ ก็ลุกขึ้นและเริ่มกรีดร้องด้วยเสียงอันดัง ฉันรู้สึกท่วมท้นกับมัน ในขณะนั้น ฉันคิดว่า ``คนเหล่านี้น่าทึ่งมาก''

――คุณไม่รู้ว่าโชเน็นไทยิ่งใหญ่แค่ไหนเมื่อได้เห็นมัน แต่คุณแปลกใจกับความกระตือรือร้นของผู้ชม

ซากุระอิ: นั่นสินะ ฉันกำลังดูโชเน็นไทอยู่และคิดว่ามันยอดเยี่ยมมาก แต่ก็ทำให้ฉันตกใจมาก มันน่าทึ่งมาก และฉันก็แบบ “ว้าว!”

――คุณเปลี่ยนจากการเป็นเด็กสาวขี้อายไป 180° แล้ว

แม้แต่ ซากุไร ก็อาจมีอีโก้ที่ซ่อนอยู่แม้กระทั่งในตอนนั้น ถึงตอนนี้ตอนที่ฉันถอดหน้ากากของซาโตชิ ซากุไรออกฉันก็เขินนะแต่ฉันก็ไม่อยากเป็นเขาหรอกถ้าไม่อยากเป็นจริงๆ

--จะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น? ได้ปรึกษาพ่อแม่บ้างไหม?

ซากุระอิ : ไม่ค่ะ ฉันไปซื้อนิตยสารออดิชั่นคนเดียวทันทีและไปออดิชั่นสามครั้งในเดือนนั้น

--ผลลัพธ์เป็นอย่างไร?

ซากุไร: ฉันยอมรับทั้งหมดแล้ว อย่างไรก็ตาม สถานที่แรกที่ติดต่อมาบอกว่ามีค่าธรรมเนียม ดังนั้นครั้งถัดไปที่ติดต่อมา ผมจึงไปที่ออฟฟิศที่เปิดสอนฟรี

--คุณได้เรียนบทเรียนหลังจากนั้นไหม?

ซากุไรฉัน เรียนเต้นแจ๊สและละครใบ้ แต่ฉันก็เริ่มนำไปปฏิบัติทันที ฉันเป็นสมาชิกที่อายุน้อยที่สุดในกลุ่มที่ก่อตั้งขึ้นในเอเจนซี่ และเวทีแรกที่ฉันได้ยืนอยู่คือที่โรงแรมวอชิงตันในชินจูกุ อย่างไรก็ตาม แทนที่จะเป็นการเปิดตัว มันเริ่มต้นเหมือนมาสคอตสาว และฉันคิดว่ามันรู้สึกเหมือนเป็นกิจกรรมในคลับสำหรับฉันมากกว่า มีเด็กผู้หญิงสองสามคนอยู่เคียงข้างฉันเต้นรำและร้องเพลงต้นฉบับ

--แทนที่จะทำงาน ฉันแค่ทำในสิ่งที่ฉันรัก

ซากุระอิ: นั่นสินะ ฉันจำได้ว่ามันค่อนข้างสนุก

--คุณมั่นใจในการร้องเพลงของคุณหรือไม่?

ซากุระอิ: ไม่มีค่ะ ดังนั้นชีวิตสามารถเปลี่ยนแปลงได้ภายในเวลาเพียงวันเดียว หนึ่งชั่วโมง หรือไม่กี่นาที

ฉันถูกเลือกให้รับบทนำในอนิเมะแม้ว่าฉันจะไม่เคยเรียนมาก่อนก็ตาม

--ตอนนั้นฉันอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็เดบิวต์ในชื่อ Lemon Angel บอกฉันหน่อยได้ไหมว่าคุณเข้าร่วมกลุ่มได้อย่างไร?

มีการตัดสินใจว่าจะมีหนึ่งกรังด์ปรีซ์และรองชนะเลิศอีกหนึ่งวินาทีเพื่อเข้าร่วมกลุ่ม ซากุไร แต่หนึ่งในนั้นไม่สามารถทำได้ ฉันไม่ได้ออดิชั่นแต่ได้รับการติดต่อจากประธานบริษัท

――อนิเมะที่เป็นพื้นฐานของโปรเจ็กต์นี้เป็นผลงานที่ติดตามกระแสของ "Cream Lemon" ดังนั้นฉันจึงจำได้ว่ายูนิตนี้ดึงดูดความสนใจตั้งแต่เริ่มเปิดตัว

อนิเมะ เรื่อง Sakurai เป็นการแสดงช่วงดึก และมีช่วงหนึ่งที่เรตติ้งผู้ชมแซงหน้า "Sanma no Manma"!

--จู่ๆ คุณก็ยุ่งเหรอ?

ซากุไร เริ่มยุ่งแล้ว ฉันไม่มีเวลาเล่นกับเพื่อนอีกต่อไป และเมื่อฉันคุยกับเพื่อนที่โรงเรียนสาย พวกเขาก็จะดุฉันและพูดประมาณว่า ``คุณไปอยู่ที่ไหนมา?'' และ ``ถ้าคุณ มีเวลาคุยกัน คุณควรมีบทเรียน'' มันเป็นบรรยากาศแบบนักกีฬา

--คุณยังปล่อยซิงเกิลอย่างรวดเร็วอีกด้วย มีงานอีเว้นท์เยอะไหม?

ซากุระอิ: นั่นสินะ จริงๆแล้วฉันสามารถไปสถานที่ต่างๆได้มากมาย แต่พอเลิกงานก็เข้าโรงแรมได้ ถึงเราจะออกไปกินข้าวเย็นด้วยกันแต่ก็ใกล้โรงแรมแล้วเราจะกลับมาเร็วๆ นี้ เราไม่เคยออกไปข้างนอกด้วยกัน

--คุณยังรู้สึกว่ามันเป็นส่วนขยายของกิจกรรมชมรมของคุณหรือไม่?

ซากุระอิโนะ ฉันยุ่งมากจริงๆ และฉันก็ยังเป็นนักเรียนมัธยมปลายด้วย ดังนั้นมันจึงรู้สึกเหมือนทำงาน

--คุณสนุกกับงานของคุณหรือไม่?

ซากุระอิ: สนุกจังเลย แน่นอนว่ามันไม่ใช่แค่เรื่องความสนุกสนานเท่านั้น แต่ฉันคิดว่านั่นคือสิ่งที่ฉันเป็น รู้สึกดีมากที่ได้เป็นจุดสนใจและได้รับเสียงเชียร์

--คุณมีปัญหากับกิจกรรมของ Lemon Angel บ้างไหม?

ซากุไร ยังไงซะ มันก็คือการพากย์นะ ฉันพากย์เสียงอนิเมะเรื่อง Lemon Angel แต่มันก็ยากจริงๆ หากคุณดูวิดีโอเก่า คุณจะทำไม่ได้ในตอนนี้! อ่านง่ายขนาดนั้นเชียว (lol)

――แต่มันเกิดขึ้นกับเด็กอายุ 15 ปีอย่างกะทันหัน ไม่เคยมีบทเรียนเลยเหรอ?

ซากุระอิ ไม่ได้อยู่ที่นั่น แม้ว่าฉันจะบอกให้พูดว่า ``อัน'' หรือ ``อูฟุน''ก็ตาม คำแนะนำประมาณว่า ``ยืดออกไปอีกหน่อย'' แต่เด็กหญิงวัย 15 ปีกลับขัดขืน ตอนแรกก็รู้สึกว่ามันไม่ควรเป็นแบบนี้ ฉันคิดว่าอีกสองคนน่าจะรู้จำนวนหนึ่งเพราะพวกเขากำลังออดิชั่น เมื่อฉันถูกขอให้เข้าร่วม ฉันรู้ว่ามันเป็นงานที่เร้าอารมณ์เบาๆ ฉันก็เลยพูดว่า ``ฉันไม่อยากทำเสียงแบบนั้นใช่ไหม'' แต่ฉันตัดสินใจทำแล้ว (ฮ่าๆ) แต่ครึ่งทางแล้ว ฉันเริ่มเข้าใจว่านี่คือสิ่งที่เลมอน แองเจิลทำ

ฉันวิ่งเพราะฉันอดอาหารไม่ได้

--ช่วยบอกเราเกี่ยวกับขั้นตอนการพากย์เสียงในขณะนั้นหน่อยได้ไหม? เดาตามภาพเลยมั้ยคะ?

บางครั้งก็มีภาพ ซากุไร รวมอยู่ด้วยและบางครั้งก็ไม่มีด้วย แต่ฉันคิดว่ารูปภาพตรงกับบรรทัด ไม่มีเส้นยาวๆ และถึงแม้ว่าจะมีก็ตาม มันเป็นคำพูดที่เหมือนการบรรยายโดยไม่มีการลิปซิงค์ ดังนั้นฉันคิดว่ามันแตกต่างจากการพากย์ในความหมายที่แท้จริงของคำนั้น

――มี NG มากมายหรือเปล่า?

ฉันคิดว่า ซากุระอิ เต็มไปด้วย NG ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องยากสำหรับทีมงานเช่นกันเพราะว่าเราเป็นมือสมัครเล่นจริงๆ คุณคงคิดว่าฉันไม่อยู่ในระดับที่จะสอนได้

--ดังนั้น คุณจะสนุกกับงานนักพากย์เร็วๆ นี้ไหม?

ซากุไรฉัน มีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการเข้าใจความคิดในการแสดง ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องเร่งรีบมากกว่าการต่อสู้

--เมื่อคุณเข้าสู่วงการบันเทิง คุณมีภาพลักษณ์ของการเป็นนักแสดงหรือไม่?

ซากุระอิ: ฉันไม่มีเลย ฉันคิดว่าฉันมีภาพลักษณ์ที่คลุมเครือเกี่ยวกับพวกเขาในฐานะนักร้องหรือไอดอล แม้แต่ในกลุ่ม เราก็หมุนเวียนสิ่งที่เราทำได้ดี: ฉันมีหน้าที่ร้องเพลง คนหนึ่งมีหน้าที่พูด และอีกคนมีหน้าที่แสดง แน่นอนว่าเราทุกคนทำงานร่วมกัน

--ดูเหมือนคุณจะสนุกสนานกับการทำงานบนเวทีมากขึ้น

ซากุระอิ: นั่นสินะ ฉันรู้สึกตื่นเต้นเมื่อมีผู้คนมาร่วมงานมากมาย ฉันมีความสุขจริงๆ ตอนนั้นคนเล่นกล้องเยอะมาก มีหลายอย่างเช่น "ภาพที่โพสต์" ช็อตกางเกงก็เป็นเรื่องปกติใช่ไหม? ฉันมีความรู้สึกว่าถ้าถูกถ่ายรูปฉันจะได้ร่วมอันดับไอดอล ยิ่งมีมากเท่าไรก็ยิ่งมีความสุขมากขึ้นเท่านั้น

--คุณได้รับจดหมายและของขวัญจากแฟนๆ มากมายไหม?

ซากุระอิ: นั่นสินะ เมื่อฉันพูดว่า ``ฉันชอบอันปัง'' ฉันก็ได้รับอันปังมากมาย อย่างไรก็ตาม ตอนนั้นฉันเป็นนักเรียนมัธยมปลายและอ้วน น้ำหนักของฉันแตกต่างจากตอนนี้เพียง 2 หรือ 3 กิโลกรัม แต่สมาชิกทั้งสองข้างของฉันลดน้ำหนักลงแล้ว ฉันจึงดูอ้วนจริงๆ เลยอยากกินทุกอย่างที่ได้มา...

--มันง่ายที่จะเพิ่มน้ำหนักเมื่อคุณเป็นวัยรุ่น

ซากุระอิ : การควบคุมร่างกายเป็นเรื่องยากจริงๆ มันเจ็บปวด นอกจากนี้ฉันยังโกรธที่ออฟฟิศมาก ฉันเป็นคนเดียวที่ไม่สามารถสวมชุดที่ผู้ออกแบบเครื่องแต่งกายนำมาได้ (lol) มันน่าสมเพชใช่ไหม? แต่เมื่อฉันต้องถ่ายทำในหนึ่งสัปดาห์ ฉันกลับอยากกินมากขึ้นอีกเพราะความเครียด ฉันจึงกินและวิ่งหนีตอนที่คนในออฟฟิศไม่มอง เพราะผมทนอาหารไม่ไหว ถึงกระนั้นฉันก็มีน้ำหนักเพิ่มขึ้น นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงยังหยุดวิ่งไม่ได้

--คุณยังโพสต์รูปภาพบน Twitter อีกด้วย

ซากุระอิ สำหรับฉัน การวิ่งคือวิธีที่ดีที่สุดในการควบคุมร่างกายของฉัน และฉันคิดว่าคงเป็นเพราะฉันไม่อยากกลับไปในช่วงเวลานั้น

มันสนุกดีที่ได้เป็นคนที่แตกต่างจากคนอย่างฉัน

--คุณคิดอย่างไรเมื่อตัดสินใจว่า Lemon Angel จะยุบวง?

ซากุระอิมีคนหนึ่ง จากไปก่อนที่เราจะทำการยุบวงแสดงสด ฉันเลยรู้สึกว่ามันจบลงแล้ว และฉันคิดว่าฉันรู้สึกว่ามันจะดีกว่านี้ถ้ามันจบลง

――สำหรับซากุไรซังแล้ว คุณมีเส้นทางในอนาคตอย่างไรบ้าง?

ซากุไร: จริงๆ แล้วฉันอยากจะไปเดี่ยวนะ อย่างไรก็ตาม แม้หลังจากอยู่คนเดียว ฉันยังไม่มีงานทำและตกต่ำ ตอนที่ฉันกำลังคิดว่า ``ฉันควรทำอย่างไรดี ฉันไม่มีอะไรทำ'' ฉันก็ถูกทาบทามให้แสดงบนเวที

--นั่นคือ "ลุงอาชินากะ" เหรอ?

ซากุไร ก่อนหน้านั้น ฉันเคยปรากฏตัวในงานชื่อ ``Yellow Submarine: Alice in Slumland'' ซึ่งเป็นการเรียบเรียงของ ``Alice in Wonderland'' ฉันเล่นบทบาทของกระต่าย ตอนนั้นฉันเริ่มคิดว่าการแสดงเป็นเรื่องสนุก

--อะไรที่คุณชอบมากที่สุด? ที่คุณสามารถเป็นตัวเองในเวอร์ชั่นที่แตกต่างออกไปได้

ซากุระ อินั่นเอง! จริงๆแล้วฉันไม่ได้เป็นอะไรเลย เขาเป็นคนเหม่อลอยและไม่แสดงความคิดเห็นของตัวเอง มันจึงเป็นเรื่องสนุกที่ได้เป็นคนที่แตกต่างและไปสู่อีกโลกหนึ่ง

――คุณได้รับข้อเสนอสำหรับภาพยนตร์เรื่องต่อไป “Ashinaga Ojisan” ด้วยหรือเปล่า?

Minoru Sakurai: ฉันเคยวิ่งไปรอบๆ ห้องทำงานตอนกลางคืน และประธานบริษัทละครเพลงก็มองมาที่ฉัน เขาคิดว่ามีเด็กคนหนึ่งวิ่งหนีอย่างแรงและกล้าที่จะทำเช่นนั้น เขาจึงโทรไปที่ออฟฟิศของฉันและถามว่าพบเขาได้อย่างไร เมื่อฉันพบเขาเขาก็พูดว่า "คุณจำฉันไม่ได้เหรอ?"

--น่าสงสัย(ฮ่าๆ)

แม้แต่ ซากุไร ฉันก็เข้าใจทันที เหตุผลก็คือในขณะที่ฉันกำลังวิ่งอยู่ ก็มีคนร้องเรียกฉันว่า "เฮ้ คุณ" สำหรับผู้ที่มีแว่นกันแดดสีดำและดัดหนวดเครา กลัวมากจึงรีบวิ่งไปบอกคนในออฟฟิศว่ามีคนแก่เข้ามาหาผม ซึ่งค่อนข้างน่ากลัวนิดหน่อย (หัวเราะ) ฉันก็เลยแบบว่า “อ๊า!” ทันที ฉันก็เลยถูกขอให้เล่นบทนำจูดี้ ขอบคุณมาก. หลังจากนั้นก็มีการจัดตั้งคณะละครขึ้นภายในสำนักงาน และเราก็จัดการแสดงปีละครั้งหรือสองครั้ง

--ช่วงนี้เป็นช่วงที่คุณมุ่งเน้นไปที่งานละครเวทีเป็นหลัก

การแสดงครั้งที่ 72 ของซากุไร หรือเปล่า? ฉันจึงเดินทางไปทั่วประเทศและได้เรียนรู้อะไรมากมาย ฉันได้เรียนรู้เกี่ยวกับความกลัวในการอยู่บนเวทีด้วย

--คุณกลัวอะไร?

ซากุระอิ: สุดท้ายแล้ว มันก็ดิบนะ ฉันกลัวว่าหากฉันทำผิดพลาดทั้งนักแสดงและผู้ชมจะถูกเปิดเผย ฉันไม่มีความล้มเหลวที่สำคัญใดๆ

--คุณจะให้คะแนนตัวเองในขณะนั้นอย่างไร?

ฉันคิดว่า ซากุไร ทำได้ดีมาก แม้กระทั่งตอนนี้ ฉันยังย้อนกลับไปดูสิ่งที่ฉันบันทึกไว้ใน VHS เป็นครั้งคราว ฉันไม่ได้บอกว่ามันมีอะไรดี แต่มันมีพลังมาก นั่นคือบทบาทที่ฉันมี ฉันคิดอย่างนั้น.

--นั่นเป็นการเริ่มต้นที่ดี

ซากุไร: มันเป็นประสบการณ์ที่ดีจริงๆ หลังจากนั้น ฉันได้รับข้อเสนอให้รับบทเป็นเบ็ธลูกสาวคนที่สามใน ``Little Women'' และชิซูกะ โกเซนใน ``Yoshitsune และ Benkei''